Saul Kaatz

Duchowieństwo i religia

Saul Kaatz to postać, która zapisała się w historii jako rabin oraz wybitny filozof. Urodził się 5 stycznia 1870 roku w Swarzędzu. Jego życie zakończyło się tragicznie w maju 1942 roku, kiedy to zmarł w obozie Auschwitz II – Birkenau.

W Zabrzu, gdzie prowadził swoją działalność, Saul Kaatz był nie tylko duchowym przewodnikiem, ale również osobą, która wniosła wiele do życia intelektualnego tamtej społeczności.

Życiorys

Saul Kaatz przyszedł na świat 5 stycznia 1870 roku w Swarzędzu, w rodzinie ortodoksyjnej o żydowskich korzeniach. Swoje pierwsze kroki w edukacji stawiał w szkole rabinackiej, a następnie z powodzeniem zakończył studia w Żydowskim Seminarium Teologicznym w Berlinie. W 1891 roku uzyskał tytuł doktora filozofii.

Po krótkim okresie pracy w Berlinie w 1895 roku objął stanowisko rabina w Zabrzu. Na początku XX wieku zaczął prowadzić zajęcia dotyczące judaizmu w Gimnazjum Męskim w Zabrzu. Tym samym znalazł się w gronie pionierów nauczania tej tematyki w pruskich szkołach.

Kaatz był znaczącą postacią w świecie ortodoksyjnym, charakteryzującą się indywidualizmem, co często prowadziło go do wyrażania poglądów sprzecznych z konserwatywnym rabinatem. Regularnie publikował swoje teksty w takich czasopismach jak „Jeschurun” oraz „Israelit”, zręcznie łącząc literaturę z myślą teologiczną poprzez pisanie opowiadań i sztuk teatralnych.

Na początku lat 30. XX wieku Kaatz głośno sprzeciwiał się metodom zastraszania mniejszości żydowskiej na Śląsku, które były wprowadzane przez niemiecki rząd. W swych przekonaniach był nieugięty, odrzucając jakiekolwiek pomysły na emigrację. Poniósł tragiczny los w maju 1942 roku, gdy zginął w komorze gazowej obozu koncentracyjnego Auschwitz II – Birkenau.

Wybrana twórczość

Wybrana twórczość Saula Kaatza obejmuje wiele ważnych dzieł literackich i naukowych, które w znaczący sposób przyczyniły się do zrozumienia judaizmu oraz jego wpływu na różne aspekty życia społecznego i religijnego.

  • Die Scholien des Gregorius Abulfaragius Bar Hebraeus zum Weisheitsbuch des Josua ben Sira nach der vier Handschriften des Horreum mysteriorum, 1892,
  • Das Wesen des jüdischen Religionsunterrichts, 1904,
  • Die Wesen des prophetischen Judentums, 1907,
  • Abraham Geigers religioeser Charakter, 1911,
  • Alter Vogel, eine judische Novella, 1919,
  • Talmudisch-rabbinische Sätze über Rechtsbeziehungen zu Nicht Juden, 1924.

Przypisy

  1. a b c d e f Kaatz, Saul, [w:] Encyclopaedia Judaica [online], Encyclopedia.com [dostęp 08.06.2023 r.]
  2. a b c d e f g h i j k Kaatz Saul [online], Wirtualny Sztetl [dostęp 08.06.2023 r.]
  3. a b c d George Y.G.Y. Kohler George Y.G.Y., Reading Maimonides' Philosophy in 19th Century Germany: The Guide to Religious Reform, Springer, 2012, s. 110, ISBN 978-94-007-4035-8 (ang.).

Oceń: Saul Kaatz

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:22