Bogusław Kołodziejczak, urodzony 15 września 1929 roku w Swarzędzu, był postacią o bogatej biografii, która łączyła w sobie różne aspekty służby państwowej. Zmarł 11 listopada 2021 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w historii Polski.
Był on nie tylko polskim żołnierzem, ale także funkcjonariuszem partyjnym oraz dyplomatą. Kołodziejczak zasłynął jako oficer Ludowego Wojska Polskiego (LWP) i jako działacz w wywiadzie wojskowym, co czyni go postacią o znaczącym wpływie na różne obszary polityki i bezpieczeństwa narodowego.
Życiorys
Syn Franciszka oraz Marii, Bogusław Kołodziejczak jest absolwentem Oficerskiej Szkoły Piechoty, którą ukończył w 1950 roku, a także Akademii Sztabu Generalnego, której nauki pobierał do 1956 roku. Swoją karierę wojskową rozpoczął w 1948 roku, kiedy to rozpoczął służbę w Ludowym Wojsku Polskim. W latach 1950-1951 miał zaszczyt dowodzić plutonem 2 Dywizji Piechoty.
Po okresie w 2 Dywizji, Kołodziejczak przeszedł do służby w Sztabie Generalnym WP, gdzie pełnił różnorodne funkcje w Zarządzie II oraz pracował jako wykładowca w Akademii Sztabu Generalnego. Jego kariera dydaktyczna trwała od 1953 do 1972 roku, obejmując nieprzerwane kadencje między 1953 a 1955 rokiem, a potem w latach 1960-1972. W 1966 roku zaangażował się w działalność Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie, a następnie od 1967 roku pracował jako oficer w JW 2000 SG.
W kolejnych latach Kołodziejczak przeszedł do Ministerstwa Obrony Narodowej, gdzie związał się z Gabinetem Ministra Obrony Narodowej, na czele którego stał gen. Wojciech Jaruzelski w latach 1972-1981. Ponadto, był aktywnie zaangażowany w działalność Komitetu Centralnego PZPR, pełniąc funkcje szefa gabinetu I Sekretarza w latach 1981-1982 oraz kierownika Kancelarii Sekretariatu KC i członka sekretariatu w latach 1982-1989. Dodatkowo, był szefem Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie w okresie jej ostatnich miesięcy istnienia w 1990 roku.
Kołodziejczak był członkiem Związku Walki Młodych (ZWM) w latach 1945-1948, a także PPR od 1948 roku oraz PZPR, którego członkiem został w tym samym roku. W grudniu 1985 roku został burmistrzem Zespołu do przygotowania „Sprawozdania z działalności Komitetu Centralnego i z realizacji uchwał IX Nadzwyczajnego Zjazdu PZPR” przed X Zjazdem, który odbył się w lipcu 1986 roku, a ponadto był delegatem na ten zjazd. Należał również do Komitetu Centralnego PZPR w latach 1986-1990.
Odznaczenia i wyróżnienia
Bogusław Kołodziejczak, wybitna postać, zdobył wiele odznaczeń i wyróżnień w ciągu swojej kariery. Spośród nich należy wyróżnić następujące:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1983 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Medal im. Ludwika Waryńskiego, otrzymany w 1988 roku,
- Nagroda Ministra Obrony Narodowej, przyznana w latach 1971 oraz 1977,
- Złote Pióro redakcji Żołnierza Wolności, które otrzymał w latach 1976, 1978 oraz 1981,
- liczne odznaczenia państw socjalistycznych.
Publikacje
Bogusław Kołodziejczak jest autorem wielu znaczących prac dotyczących problematyki militarno-politycznej. Jego dorobek obejmuje kilka kluczowych publikacji, które miały wpływ na ten obszar wiedzy.
- U granic państw socjalistycznych (1970),
- Co będzie jutro (1976),
- Wojna USA w Wietnamie (wspólnie z E. Wójcikiem, 1979),
- Naftowe niepokoje (1982).
Przypisy
- Bogusław Kołodziejczak. wyborcza.pl. [dostęp 18.11.2021 r.]
- „Życie Partii”, nr 5 (543), 08.03.1989 r., s. 20.
- Skład Komisji Zjazdowej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 300, 27.12.1985 r., s. 2.
- 40-lecie ludowego Wojska Polskiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 240 z 11.10.1983 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Paul Pitt | Aleksander Doba | Stefan Sroka | Ludwig Lewysohn | Ludwik Malendowicz | Saul Kaatz | Jerzy LutomskiOceń: Bogusław Kołodziejczak